ANNA BELL

BCP działa na dwóch poziomach:  

Pierwszy poziom - ciała (fizyczny), gdzie poprzez umiejętność przyjmowania neutralnych, naturalnych pozycji ciała uzyskujemy rozlużnienie spiętych mięśni, rozszerzenie przestrzeni stawowych, i ogólne rozlużnienie ciała. Istotą BCP jest odtworzenie dobrej równowagi statycznej mięśni i stawów oraz koordynacje ich czynności. Przywrócenie takiej równowagi stwarza warunki trwałego i pełnego zdrowia przy ścisłym przestrzeganiu profilaktyki. 

 

Drugi poziom psychofizyczny - sięga do naszych wnętrz. Pobudza do prawidłowej pracy nasz układ autonomiczny. Dzielimy go na dwie części: 

1. układ nerwowy przywspółczulny (móżg, pień mózgu, rdzen kręgowy), który jest najbardziej aktywny, gdy ciało znajduje się w stanie spoczynku. Odpowiada za nastepujace narządy: oko, gruczoły ślinowe, serce, płuca, trzustka, pęcherzyk żółciowy, jelita, pecherz moczowy, narzady płciowe (patrz: łatwa anatomia - ukł. przywspółczulny). 

2. układ nerwowy współczulny (patrz: łatwa anatomia - ukł. autonomiczny nerwowy)- jest najbardziej aktywny w czasie podniecenia i niebezpieczeństwa "walka lub ucieczka". Krew jest kierowana do mięśni pobudzane jest serce, skóra blednie i pokrywa się potem. Oba układy unerwiają te same narządy lecz mają przeciwstawne działanie. Stałe zaburzenia w ich działaniu wytwarzja silne bodzce.

 

Zaburzenia napięcia mięśni zachodzą wtedy gdy bodźce występują długo i nasilają się. Negatywnymi bodżcami mogą być: 

1. emocjonalne - przewlekły stres oddziaływujący na cały organizm o skutku psychogennym. bodżce zewnetrzne i wewnętrzne stanowią syntezę napięć w mięśniach i narządach wewnętrznych (sprzężenie zwrotne).

2. przeciążenia mechaniczne (np. nadwaga, kontuzje itp.) - skutkiem w narządach ruchu jest przewlekłe napięcie mięśniowe - napięcie spoczynkowe mięśni. Ulegają mu mięśnie głębokie, stabilizujące (antygrawitacyjne), utrzymujące prawidłową pozycję i postawę ciała. Z czasem tracą zdolność właściwej pracy, rośnie przeciążenie statyczne, przez co tracą zdolność sterowania procesem rozlużniania (relaksu), natomiast napięcie (odruchowe, mimowolne) przychodzi coraz łatwiej. Przeciążenie w mięśniach i tkance łącznej daje dolegliwości i komplikacje podczas ruchu np. całkowity skurcz ochronny mięśni blokuje jednostkę ruchową - staw.

 

Napiecie spoczynkowe mięśni utrudnia dodatkowo stymulację układu krwionośnego, co prowadzi do dolegliwości:

1. fizycznych (np. zmęczenie, ociężałość, mrowienia i cierpniecia kończyn, oziębienie, bóle ciała, mdłości),

2. psychicznych (mała odporność na ciężkie przezycia, przewlekłe obnizenie nastrojów, poczucie sytuacji bez wyjścia),

3. dokrewne (homeostaza - utrata zdolności stymulowania układu dokrewnego powoduje rozregulowanie czynności i pracy narządów wewnętrznych).